Το ατύχημα

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι

Γιατί το σώμα μου ράβει τον πόνο του ατυχήματος∙

Γιατί η σκιά μου αδυνατίζει

και πλέον καταπίνω τον φόβο μου.

Γι’ αυτό και στο δωμάτιο μπαλώνω το σκοτάδι.

Γιώργος Ορφανίδης

Οι χορευτές του ιλίγγου

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι

το κουφάρι χαράζει τις φλέβες

τσαλακώνοντας τα κρύα σεντόνια

καθώς στις κουρτίνες τα γυάλινα χέρια

τυμπανίζουν τα οστά μου στο φως.

Αργύρης Φυτάκης

Σώμα μνήμης

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.

Τα κλειστά παράθυρα βαριανασαίνουν

όσο η πόρτα μαγκώνει στα χείλη∙

Το κλειδί στην σχισμή τρεμοπαίζει∙

Και το φως να σέρνεται

μέσα απ’ τη χαραμάδα.

Μαρία Μπουρμά