Χωρίς τσιτάτα

Τον κάλεσαν σε απολογία
στο παραθαλάσσιο θέρετρο
στην Χαλκιδική

απέκλινε από την γραμμή
εδώ και μερικούς μήνες
και αυτό είναι ασθένεια

όταν έφτασε κατάπινε ένα χωνάκι
σαν να κρινόταν από αυτό
η σωτηρία του

ένα παλτό παράγοντα τοπικού
κρεμόταν στους ώμους του
έτοιμο να πέσει

από μακριά η φάση μύριζε απάλευτη
για αυτό και είχε προνοήσει
να μην φτάσει νηφάλιος

το δίλλημα έπαιζε
-όπως πάντα-
ανάμεσα σε κήρυγμα και νουθεσία

εκείνοι δεν ήξεραν πώς να διαχειριστούν
τον άνθρωπο
που θύμιζε τον σύντροφο τους

αυτός δεν είχε έρθει στην έξοχη
για να λογοδοτήσει
μόνο αυτό καταλάβαινε πλήρως

για μια στιγμή τα πράγματα
ήταν όπως δεν θα ξαναγίνουν
χωρίς τσιτάτα

τσιμπάνε όλοι από το ίδιο τάπερ
απλά τσιμπάνε
και το στιφάδο δεν κατεβαίνει με τίποτα

όταν τους εξομολογείτε τα πάντα
ο Ψηλός πάει μια βόλτα από την αποθήκη
χωρίς να είναι σίγουρος

γυρνάει φορτωμένος
άκουσε αυτό που δεν ήθελε
και ακούμπησε το Κόλτ στο τραπεζάκι του καφέ

η άμμος ξεκαθάρισε επιτέλους
και εκείνος κάτω από το βάρος της ιστορίας
και το όπλο του Τσέχωφ,
πηρέ μια ανάσα που φύλαγε στην τσέπα
έβαλε τα ακουστικά του
ούρλιαξε μαζί με τον Μάικλ Στάϊπ
και έφυγε για την παραλία.

Ο Ψηλός ακολούθησε λίγο αργότερα.

Κώστας Ζαχαρόπουλος